դու մտմտա իմ փոխարեն, Տեր իմ

, դու աղոթիր…
ասա, որ ամեն ինչ լավ է,
որ աստղերը կշուլալվեն երկնին,
ու կփայլեն նորից..
կյանքի ոստոտ դեմքը պատռվել է, Տեր իմ,
ինձ կարկատել օգնիր …
չար վիշապը, ահա, սուր-սուր ակռաներով
իմ արյունն է ծծում…
ուժդ ցույց տուր, պահն է, հատիր դու այն թաթը,
որ ձեռքեր է հատել, Տեր իմ…
թե չէ՝ ես հոգնել եմ, էլ ուժ չունեմ,
նահատակված որդիք տուն են ուզում, Տեր իմ…
ավա՜ղ, հնար չունեն…
Իսկ հեքիաթս մաքուր՝ բարու հաղթանակով,
քարին ընկել, փշրվել է, Տեր իմ…..

Ն. Ավագյան
26.04.16

 

ԱՂՈԹՔԸ ԶԵՆՔ Է ԴԱՐՁԵԼ

Աղոթքը զենք է դարձել,
ու զենքը դարձել է աղոթք:
թշնամին հոգի է վարձել՝
ձեռքեր է վարձել անամոթ…
Երկինքը հպարտ է ինձ պես,
աչքերում՝ կայծակ ու որոտ,
աստղերը արևներ դարձել՝
այրել են ձեռքերն անամոթ…
Աղոթքը զենք է դարձել,
մեր զենքը՝սրբազան աղոթք…
Աստղերը արևներ դարձել,
բերել են խաղա՜ղ առավոտ…

Աղոթքը զենք է դարձել
ու զենքը դարձել է աղոթք:
թշնամին հոգի է վարձել՝
թշնամին հոգու՜ է կարոտ…
Երկինքը տխուր է ինձ պես,
աչքերում կայծակ ու որոտ,
աստղերը արևներ են դարձել՝
հայացքով հպա՜րտ,վեհերոտ…
Աղոթքը զենք է դարձել,
մեր զենքը՝սրբազան աղոթք…
Աստղերը արևներ դարձել,
այրել են աչքերը մեղսոտ…
Ն. Ավագյան
14.04.16

բառերի փոխարեն

բառերի փոխարեն
………………………………………
………………………………………

արագիլ՝
ամբողջ գիշեր չքնեցիր,
ամբո՜ղջ գիշեր կարոտ էր երգածդ,
աշնան արցունքի պես անհույս,
ճաք տված նռան պես հասած էր…

արագիլ՝
ամբողջ գիշեր արթուն էիր,
թարչթիչդ թարթիչիդ չեկած էր,
գարնան ձնհալի պես անհու՜յս,
ծավալու՜ն-ծավալուն լաց էր…

արագիլ՝
ամբողջ գիշեր ծարավ էիր,
թեպետ ծովը կտուցդ գրկած էր,
այն գաճա՜ճ-գաճաճ մացառներում
հոգիդ իր հոգին հանած էր…

արագիլ՝
ամբողջ գիշեր չքնեցիր,
կերածդ՝ նշխարք –հաց էր,
ասում են՝դու բերում ես մի՜շտ…
Ինչու՞ այս անգամդ տարա՜ծ էր…

Ն. Ավագյան
12.04.16

ԱՊՐԻԼՅԱՆ ՕՐԵՐԻ ԽՐՈՆԻԿԱ

Լողում էր քաղաքը ապրիլյան փոթորկալի օվկիանոսում…
Քամին բերում էր արնաթաղ քարերի բույրն ու
ծեփում անպտուղ հիշատակների պատերին…
Վերջապես թմբիրից դուրս եկավ քաղաքն ու
թափառական ժամերն ուղղություն ստացան…
Ժամանակի ձեռքերը շտապում էին, շա՜տ էին շտապում՝
հևոց՝ հևոցի հետևից…
Քաղաքը խարիսխ ձգեց անպատկառ մեղադրանքների կայանում:
Նրան դատեցին անմնացորդ նվիրվածության համար:
Դատավճիռը՝ Ցմահ բանտարկություն՝
վերելքների ու վայրէջքների կիսաճանապարհին:
Կարոտի բույրը տարածվում է սառը գույներով
ներկված պատերին…
Քաղաքի ոգին կծկվում է կերակրափողի մեջ:
Նա շնչահեղձ է լինու՜մ…
Հետմահու՝դատական բժշկի եզրակացությունը՝
Քաղաքը, չդիմանալով կատարած հանցանքի ծանրությանը,
ինքնասպան եղավ…
Չմեղադրել ոչ-ոքի՜…

Ն. Ավագյան
05.04.16